Willi Ninja
Willi Ninja, een pionier in de wereld van voguing, wordt erkend als de "Grootvader van Vogue". Hij steeg naar roem in de Harlemse Drag Ball-scene van de jaren 1980 en bracht deze unieke dansstijl naar internationale bekendheid. Ninja's invloed strekte zich uit tot ver buiten de dansvloer; hij was ook een belangrijke figuur in het ondersteunen van LGBTQ-jongeren in New York City door het oprichten van het House of Ninja, waar hij als een soort "moeder" fungeerde voor een groep geadopteerde homoseksuele en transgender "kinderen".
Geboren als William Roscoe Leake op 12 april 1961 in Flushing, Queens, toonde Willi al op jonge leeftijd een passie voor dans. Zijn zelf-taught vaardigheden brachten hem al op 7-jarige leeftijd op het podium. Zijn moeder, Esther Leake, speelde een belangrijke rol in het aanmoedigen van zijn interesse in dansen en accepteerde zijn seksualiteit zonder oordeel. Deze steun van zijn moeder vormde een contrast met de ervaringen van veel LGBTQ-jongeren die later door Ninja werden ondersteund.
Ninja's interesse in dans werd verder aangewakkerd door diverse inspiratiebronnen, waaronder Fred Astaire, Olympische gymnasten en zelfs de martial arts, wat later de inspiratie vormde voor zijn kenmerkende "Ninja" -naam. Zijn dansgroep, de Video Pretenders, begon in de vroege jaren 1980 te experimenteren met eigen choreografieën, maar het was zijn kennismaking met de Harlemse Drag Ball-scene die zijn carrière in een stroomversnelling bracht.
De drag ball-scene van Harlem, geworteld in de Harlem Renaissance, was een cruciale ruimte voor expressie en gemeenschapsvorming voor zwarte en Latino LGBTQ-jongeren. Het huissysteem, waarin Ninja het House of Ninja oprichtte, bood een gevoel van familie en steun aan deelnemers die vaak verstoten waren door hun biologische families. Deze huizen, elk met hun eigen kenmerken en specialiteiten, vormden een ondersteunend netwerk voor hun leden.
Ninja's bijdrage aan de drag ball-scene was niet alleen beperkt tot zijn optredens als danser; hij speelde ook een cruciale rol bij het populariseren van voguing als een erkende dansvorm. Geïnspireerd door Paris DuPree's improvisatie met Vogue Magazine-pose in een nachtclub, ontwikkelde Ninja voguing tot een unieke en opvallende dansstijl die modelposes combineert met pantomimische choreografieën.
Na zijn optreden in de documentaire "Paris is Burning", steeg Ninja naar bekendheid als een veelzijdig artiest, waaronder een choreograaf, muzikant, catwalk model en modellencoach. Hij bracht voguing naar internationale bekendheid door optredens, modellering en coaching over de hele wereld. Zijn werk en invloed waren van onschatbare waarde voor de LGBTQ-gemeenschap, en zijn nalatenschap wordt voortgezet door het House of Ninja, dat nog steeds optreedt en bewustwording blijft creëren over kwesties zoals HIV/AIDS.